Corona

Ik had grote verwachtingen voor het jaar 2020. Ik wist niet precies wat, maar ik wist dat er bijzondere dingen zouden gebeuren. In mijn persoonlijke journey, waarin ik op zoek ben naar waar ik vandaan kom, wie ik ben, en wie ik wil zijn in deze wereld, had ik in 2019 een aantal essentiële stappen gemaakt richting mijn verleden, en was ik van plan om mooie plannen te realiseren in 2020. Ik wilde mijn coaching studie afronden, mijn pasgeboren dochter Jazmine leren kennen, mijn grote samengestelde gezin versterken en mijn rol als moeder steviger neerzetten. Ook had ik plannen om de opleiding tot Doula te gaan doen. En toen kwam Corona, een fenomeen, virus, wat de hele wereld op zijn kop zette. Zo bang als wij als samenleving waren voor dit nieuwe virus gebeurde er wat niemand ooit had durven verwachten, een complete lockdown. Als ik dit opschrijf en het nu allemaal als normaal zie, weet ik dat een jaar geleden ik nooit had kunnen bedenken dat we in onze samenleving in staat zouden zijn om alles stop te zetten. Ineens waren we allemaal op ons zelf aangewezen, alle afleiding werd ons ‘afgenomen’, weliswaar tijdelijk, en werden we geconfronteerd met onze kwetsbaarheid. Mensen werden op dramatische wijze ziek, moesten in eenzaamheid sterven, bang om anderen te besmetten. Totale paniek in werkelijk de hele wereld! Trauma en pijn in onze samenleving werden gecreëerd, en is in korte tijd diep geworteld. Alles maakt plaats om zo snel mogelijk controle te krijgen over dit virus, alles om te voorkomen dat we kwetsbaar blijven. Mondkapjes op in het openbaar, geen fysiek contact meer, 1,5 meter afstand, geen bezoek meer ontvangen, en zo snel mogelijk een vaccin, zodat we weer terug kunnen naar hoe het was.

Als ik kijk naar Corona, wat kroon betekent, en het naast mijn coachingsmethodiek leg, dan kijk ik hier naar met de vraag: Wat probeert dit fenomeen ons nou te vertellen? Ondanks alle trauma en pijn, kunnen we signalen halen uit wat ons in korte tijd is overkomen? Wat mij betreft wel. Wat hebben we nodig om de signalen op te pakken?

Eerst moeten we erkennen dat het pijn doet. Pijn dat we afscheid moeten nemen van onze manier van leven, waarin afleiding, luxe, samenzijn, en controle over onze kwetsbaarheid een belangrijk onderdeel was. Afscheid nemen doet pijn, en daar moeten we ruimte en tijd voor nemen. Als we dat erkennen dan kunnen we gezamenlijk besluiten dat corona ons ook signalen geeft. We kunnen bijvoorbeeld ter discussie stellen hoe we ons leven hebben ingedeeld. Hadden we wel echt controle? Of is het reëel om te ervaren dat we kwetsbaar zijn als mensen? Wat voor prijs moeten we betalen voor totale controle (geen fysiek contact meer, vaccinatieplicht) en is die prijs het waard? Wat is ons leven eigenlijk waard? Wat vinden we echt belangrijk, zo belangrijk dat we zelfs de moed hebben om onze kwetsbaarheid voor in te zetten. Als we durven te kijken naar onze pijn/trauma, in dit geval Corona, als signalen, dan is wat mij betreft het signaal dat ik nog meer dan ik altijd deed moet afvragen, wat is voor mij zo belangrijk dat ik de moed heb om mijn kwetsbaarheid te tonen, en dit is voor mij vechten voor gelijkwaardigheid, leven in liefde, er voor elkaar zijn als we het moeilijk hebben, en elkaar durven aanspreken op onze verantwoordelijkheid. En dit alles kan alleen als ik mijn eigen verantwoordelijkheid neem voor wie ik ben, en daarmee de consequenties van mijn gedrag draag, ipv anderen de schuld te geven. Dit betekent dat ik mensen opzoek als ik daadwerkelijk iets bij te dragen heb, en daarmee ook mijn bijdrage lever, anders zou het nutteloos zijn.

Niet in de laatste plaats is Corona voor mij HET bewijs dat wij met zn allen met elkaar verbonden zijn, met een onzichtbare lijn, deze onzichtbare lijn heeft ervoor gezorgd dat Corona in een hele korte tijd verspreid is over de hele wereld. Als we nou onvoorwaardelijke liefde zouden sturen via deze onzichtbare lijn, zou dit dan ook binnen zo’n korte tijd verspreid zijn over de hele wereld? Dat zet mij aan het denken, en daar zou ik graag een bijdrage in willen leveren! Dus wat mij betreft zijn mijn verwachtingen voor 2020 meer dan uitgekomen!