De Lion King

“A true King his power is compassion”. Sarabi

Steeds vaker, als ik kijk om mij heen, zie ik boodschappen, boodschappen van het universum, van God, boodschappen waar ik belangrijke lessen uit kan halen. Vandaag wil ik het hebben over de film de Lion King. Als kind al was ik onder de indruk van het verhaal van Simba, die opgroeit en in deze wereld probeert te overleven. Als kind krijgt hij lessen van zijn vader over verantwoordelijkheid, omdat zijn vader weet dat Simba, later als hij groot is, de taak als koning zal moeten vervullen. Deze taak draagt nogal een verantwoordelijkheid met zich mee, en het is de taak van zijn vader om die aan zijn zoon mee te geven. Zijn vader leert hem dat hij altijd gesteund wordt door alle koningen voor hem, dat hij als koning moet leren om te geven, in plaats van te nemen, dat alle levende wezens met elkaar in verbinding zijn in de kringloop van het leven en dat het belangrijk is dat je als koning zorgt dat deze kringloop ook behouden blijft. En dat familie het allerbelangrijkst is, en ook al heeft hij een slechte band met zijn broer Scar, toch zal hij zijn broer nooit in de steek laten, dat is de taak  van een echte koning.

Maar tussendoor komt het leven. Emoties als verdriet, schaamte, schuldgevoel en angst maken dat hij vlucht voor deze verantwoordelijkheid op een jonge leeftijd, een leeftijd waarop hij nog niet kan overzien wat de consequenties hiervan zijn. Hij vlucht naar een leven van plezier, Hakuna Matata, een leven die geen pijn, verdriet, schuldgevoel, schaamte of angst kent. Hakuna Matata, een leven zonder verantwoordelijkheid en zonder het geloof dat we allemaal met elkaar in verbinding zijn. Een leven waarin onverschilligheid is toegestaan, en waar je je geen zorgen hoeft te maken voor het verleden of voor de toekomst. Wat Simba niet weet, is dat hij door voor een leven van Hakuna Matata te kiezen, en niet zijn verantwoordelijkheid te nemen, het koninkrijk van zijn vader langzaam verandert in ellende, verderf en duisternis.

En dan komt er Nala, een vrouw die ziet wat er gebeurt en de moed heeft om om hulp te vragen. Ze weet dat zij niet de rol als koning op zich kan nemen, dus gaat op zoek naar de juiste hulp en in haar zoektocht vindt ze Simba. Ze zijn blij elkaar te ontmoeten en Simba vraagt haar te blijven in de mooie wereld van Hakuna Matata, maar Nala weet, ik kan mijn familie, en het koninkrijk niet in de steek laten, en als Simba haar niet wil helpen, dan gaat ze verder op zoek naar hulp. Ze geeft aan dat haar familie en koninkrijk belangrijker is dan haarzelf.

De schaamte van Simba is te groot, zijn schaamte voor het feit dat hij gelooft dat zijn vader door hem is gestorven, maakt dat hij niet gelooft dat hij een koning kan zijn. En dan komt de wijze aap, en die brengt hem in verbinding met zijn vader, en herinnert hem aan de taak die Simba heeft, de taak als koning. Dit stond altijd al vast en het is belangrijk dat Simba deze taak gaat vervullen, pas dan zal de kringloop van het leven weer in balans komen. En ja, daarvoor zal hij zijn verleden weer in de ogen moeten aankijken, en zijn schaamte moeten overwinnen. Simba heeft de keuze om voor het verleden te vluchten of om ervan te leren. En uiteindelijk kiest hij het laatste.

Het is voor mij een inspirerend verhaal, omdat het mij zegt dat vluchten voor je verleden altijd zorgt dat de balans verdwijnt en dit onvermijdelijk gevolgen heeft voor alles waarmee je in verbinding staat, familie, vrienden, omgeving, kinderen. Als je van je lessen leert, en de moed hebt om alsnog de verantwoordelijkheid te nemen voor jouw taak hier op aarde, dan zorgt dat voor de juiste balans in je omgeving.

Laten wij vrouwen een voorbeeld nemen aan Nala, en onze mannen aanspreken op hun verantwoordelijkheid. En laten onze mannen een voorbeeld nemen aan Simba, en uiteindelijk de keuze maken voor verantwoordelijkheid in plaats van onverschilligheid. De vraag  die ik hiermee aan jou wil stellen: Wat betekent dit voor jou? Wat zou jij moeten doen als jij een voorbeeld zou nemen aan Nala of Simba?